Rewolucja informatyczna w polskiej służbie zdrowia powoli staje się faktem. Ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia od 1 sierpnia 2017r nakłada na placówki medyczne obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej w formie elektronicznej.

Informatyzacja służby zdrowia

Zapewnienie wydolności systemu opieki zdrowotnej jest jednym z najważniejszych zadań przed którym stanął rząd. Mimo licznie przeprowadzanych reform w systemie ochrony zdrowia wciąż wykazuje on niską ocenę w opinii społeczeństwa.

Nowe, skuteczniejsze metody leczenia, podnoszenie jakości świadczeń zdrowotnych, choroby cywilizacyjne, wydłużenie lat życia skutkuje niestety ciągłym wzrostem kosztów leczenia. Niestety zadowolenie z funkcjonowania systemu nie ulega praktycznie żadnej zmianie. Być może rozwój technologii informacyjnej wpłynie na zwiększenie świadomości pacjentów i pozwoli również na lepszą kontrolę środków przeznaczanych na leczenie oraz na utrzymanie systemu. Jest ona przecież coraz powszechniej uważana jako narzędzie, dzięki któremu poprawia się efektywność i jakość opieki zdrowotnej.

Obecnie w Polsce istnieją już Zintegrowany Informator Pacjenta (ZIP) oraz System Elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorców (eWUŚ). ZIP jest ogólnopolskim serwisem udostępniającym zarejestrowanym użytkownikom dane o ich leczeniu i finansowaniu leczenia, gromadzone od 2008 r. przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Dzięki temu każdy pacjent posiada szybki dostęp do informacji o swoim prawie do świadczeń zdrowotnych, wiedzę o leczeniu i udzielonych świadczeniach oraz o przepisanych lekach, a także informację o kwotach, które zostały przekazane na sfinansowanie jego leczenia. System eWUŚ umożliwia natychmiastowe potwierdzenie prawa pacjenta do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Było to rozwiązanie korzystne zarówno dla pacjentów jak i świadczeniodawców, ponieważ do poświadczenia uprawnień wystarczy sam dowód i numer pesel.
Zaplanowane natomiast do wdrożenia w ramach Projektu P1 rozwiązania zakładają:
„Tworzenie, gromadzenie, analizowanie i udostępnianie elektronicznej dokumentacji medycznej pacjentów – dzięki temu dane medyczne będą dostępne dla pacjenta i upoważnionych pracowników medycznych w miejscu i czasie, w którym są potrzebne, aby zapewnić pacjentowi możliwie najwyższy poziom opieki zdrowotnej.
Elektroniczną obsługę recept, skierowań oraz wsparcia rezerwacji na porady lekarskie – pozwoli to na usprawnienie istotnych z perspektywy pacjenta procesów administracyjnych związanych z ochroną zdrowia.

Udostępnienie podmiotom nadzorującym i kontrolującym sektor ochrony zdrowia w Polsce wiarygodnych i aktualnych informacji statystycznych pozwalających monitorować i planować działania w tej dziedzinie.

Wymianę niezbędnych danych medycznych pomiędzy różnymi systemami poszczególnych krajów Unii Europejskiej, zgodnie z założeniami polityki UE o zapewnieniu interoperacyjności systemów w zakresie ochrony zdrowia.” 1

Czy Elektroniczna Platforma Gromadzenia Analizy i Udostępniania zasobów cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych, czyli Platforma P1 oraz Ustawa o systemie informacji w ochronie zdrowia, która ją wprowadza może faktycznie przyczynić się do zmniejszenia kosztów opieki zdrowotnej oraz do podniesienia jakości? Otóż przeprowadzone w 2009r. badania sześciu krajów Unii Europejskiej (Szwecja, Holandia, Wlk. Brytania, Czechy, Hiszpania, Francja) na zlecenie szwedzkiego rządu dowiodły, że odpowiednie wykorzystanie technologii informatycznych w placówkach opieki zdrowotnej jest w stanie dosyć szybko zwiększyć wydajność organizacji głownie przez obniżenie kosztów działalności i zwiększenie zadowolenia z opieki nad pacjentami.
Wśród korzyści z wprowadzenia systemu można wymienić likwidację kolejek, lepszą komunikację między personelem, skrócenie czasu dostępu do informacji medycznej, zmniejszenie ilości błędów lekarskich i poprawę jakości usług, dzięki oprogramowaniu, które będzie ułatwiało pracę lekarza, a także większą trwałość danych.